Elk jaar rond deze tijd, denk ik terug aan onst Kerstfeest van 1980. We woonden toen in Zambia en brachten de kerst door in Blantyre, Malawi. We verbleven in het gasten verblijf van de Church of Central Africa Presbyterian (CCAP) dicht bij de monumentale kerk die in de jaren 1880 door David Clement Scott was gebouwd.
White Christmas
Battery, de beheerder die ook het door ons meegebrachte eten bereidde, vertelde dat er op Kerstavond een Kerstspel zou worden opgevoerd door de vrouwenvereniging van de kerk. Uiteraard gingen we er heen om, bij 30 graden Celsius, toch een Kerstgevoel te krijgen. Dat hadden we niet gekregen in de winkels waar overal ‘I’m Dreaming of a White Christmas’ te horen was, noch van de spuitsneeuw die op de ruiten was gespoten.
Schapen
En dus zaten we om 19 uur in de tjokvolle kerk. Na enige tijd werden de lichten gedoofd, behalve boven het liturgisch centrum. Daar was een stal nagebouwd en speelde het Kerstspel zich af. De speelsters deden dat vol overgave. In mijn herinnering staat een grote Malawiaanse mevrouw met vleugels gemaakt van aluminiumfolie die als engel de blijde boodschap verkondigde. En natuurlijk waren er herders met schapen, verbeeld door een zestal vrouwen die al blatend op handen en knieën over het liturgisch centrum kropen. De kerk lag dubbel van het lachen, en ik denk niet omdat de vrouwen uitgelachen werden, maar omdat iedereen van het spel genoot en blij was vanwege boodschap van het Kerstverhaal.
En elke keer als ik er aan denk komt het beeld van de zwarte schapen weer boven en dat het vieren van de geboorte van Jezus vooral hoop geeft aan al die zwarte schapen en mensen die onze steun verdienen, waar ook ter wereld en wat zij ook geloven. Stichting Educaid wenst jullie allemaal een mooie Kerst en een hoopvol 2018 toe.
Peter Lindhoud
